| Incipit Sacerdos paratus cum ingreditur ad Altare, facta illi debita reverentia, signat se signo crucis a fronte ad pectus, et clara voce dicit: In nómine Patris, ☩ et Fílii, et Spíritus Sancti. Amen. |
|
Deinde, iunctis manibus ante pectus, incipit Antiphonam: S. Introíbo ad altáre Dei. M. Ad Deum, qui lætíficat iuventútem meam. omit. psalm |
|
Signat se, dicens: V. Adiutórium nostrum ☩ in nómine Dómini. R. Qui fecit coelum et terram. Deinde iunctis manibus profunde inclinatus facit Confessionem. Confíteor Deo omnipoténti, beátæ Maríæ semper Vírgini, beáto Michaéli Archángelo, beáto Ioánni Baptístæ, sanctis Apóstolis Petro et Paulo, ómnibus Sanctis, et vobis, fratres: quia peccávi nimis cogitatióne, verbo et opere: Percutit sibi pectus ter, dicens: mea culpa, mea culpa, mea máxima culpa. Ideo precor beátam Maríam semper Vírginem, beátum Michaélem Archángelum, beátum Ioánnem Baptístam, sanctos Apóstolos Petrum et Paulum, omnes Sanctos, et vos, fratres, orare pro me ad Dóminum, Deum nostrum. M. Misereátur tui omnípotens Deus, et, dimíssis peccátis tuis, perdúcat te ad vitam ætérnam. Sacerdos dicit: S. Amen, et erigit se. Deinde Ministri repetunt Confessionem: et ubi a Sacerdote dicebatur vobis, fratres, et vos, fratres, a Ministris dicitur tibi, pater, et te, pater. M. Confíteor Deo omnipoténti, beátæ Maríæ semper Vírgini, beáto Michaéli Archángelo, beáto Ioánni Baptístæ, sanctis Apóstolis Petro et Paulo, ómnibus Sanctis, et tibi, pater: quia peccávi nimis cogitatióne, verbo et opere: mea culpa, mea culpa, mea máxima culpa. Ideo precor beátam Maríam semper Vírginem, beátum Michaélem Archángelum, beátum Ioánnem Baptístam, sanctos Apóstolos Petrum et Paulum, omnes Sanctos, et te, pater, orare pro me ad Dóminum, Deum nostrum. Postea Sacerdos, iunctis manibus, facit absolutionem, dicens: S. Misereátur nostri vestri omnípotens Deus, et, dimíssis peccátis nostris vestris, perdúcat nos vos ad vitam ætérnam. R. Amen. Signat se signo crucis, dicens: S. Indulgéntiam, ☩ absolutionem et remissiónem peccatórum nostrórum tríbuat nobis omnípotens et miséricors Dóminus. R. Amen. |
|
Et inclinatus prosequitur: V. Deus, tu convérsus vivificábis nos. R. Et plebs tua lætábitur in te. V. Osténde nobis, Dómine, misericórdiam tuam. R. Et salutáre tuum da nobis. V. Dómine, exáudi oratiónem meam. R. Et clamor meus ad te véniat. V. Dóminus vobíscum. R. Et cum spíritu tuo. Et extendens ac iungens manus, clara voce dicit: Orémus, ei ascendens ad Altare, dicit secreto: Aufer a nobis, quaesumus, Dómine, iniquitátes nostras: ut ad Sancta sanctórum puris mereámur méntibus introíre. Per Christum, Dóminum nostrum. Amen. Deinde, manibus iunctis super Altare, inclinatus dicit: Orámus te, Dómine, per mérita Sanctórum tuórum, Osculatur Altare in medio quorum relíquiæ hic sunt, et ómnium Sanctórum: ut indulgére dignéris ómnia peccáta mea. Amen. |
|
Incensatio In Missa sollemni, Celebrans, antequam legat Introitum, antequam incipiat antiphonam ad Introitum, incensat altare. Diaconus, parum inclinatus versum sacerdotem, dicit: Benedícite, pater reverénde Sacerdos benedicit incensum, dicens: Ab illo bene ☩ dicáris, in cuius honore cremáberis. Amen. Et, accepto thuribulo a Diacono, incensat Altare, nihil dicens. Postea Diaconus, recepto thuribulo a Celebrante, incensat illum tantum. Sacerdos, accedit ad cornu Epistolae et, signans se signo crucis, intelligibili voce incipit antiphonam ad Introitum: |
|
Introitus Gal 6:14. Nos autem gloriári opórtet in Cruce Dómini nostri Iesu Christi: in quo est salus, vita et resurréctio nostra: per quem salváti et liberáti sumus Ps 66:2 Deus misereátur nostri, et benedícat nobis: illúminet vultum suum super nos, et misereátur nostri. Nos autem gloriári opórtet in Cruce Dómini nostri Iesu Christi: in quo est salus, vita et resurréctio nostra: per quem salváti et liberáti sumus |
|
Kyrie Qua finita, iunctis manibus, accedit ad medium altaris et, alternatim cum Ministris, dicit: S. Kýrie, eléison. M. Kýrie, eléison. S. Kýrie, eléison. M. Christe, eléison. S. Christe, eléison. M. Christe, eléison. S. Kýrie, eléison. M. Kýrie, eléison. S. Kýrie, eléison. |
|
Gloria Postea in medio Altaris extendens et iungens manus, caputque aliquantulum inclínans, dicit, si dicendum est, Glória in excélsis Deo, et prosequitur iunctis manibus. Cum dicit Adorámus te, Grátias agimus tibi, et Iesu Christe, et Suscipe deprecatiónem, inclinat caput; et in fine dicens: Cum Sancto Spíritu, signat se a fronte ad pectus. Gloria in excelsis Deo Et in terra pax homínibus bonæ voluntátis. Laudámus te. Benedícimus te. Adorámus te. Glorificámus te. Grátias ágimus tibi propter magnam glóriam tuam. Dómine Deus, Rex coeléstis, Deus Pater omnípotens. Dómine Fili unigénite, Iesu Christe. Dómine Deus, Agnus Dei, Fílius Patris. Qui tollis peccáta mundi, miserére nobis. Qui tollis peccáta mundi, súscipe deprecatiónem nostram. Qui sedes ad déxteram Patris, miserére nobis. Quóniam tu solus Sanctus. Tu solus Dóminus. Tu solus Altíssimus, Iesu Christe. Cum Sancto Spíritu ☩ in glória Dei Patris. Amen. |
|
Oratio Deinde osculatur Altare in medio, et versus ad populum dicit: V. Dóminus vobíscum. R. Et cum spiritu tuo. Postea dicit: Orémus, et Orationes, unam aut plures, ut ordo Officii postulat. Sequitur Epistola, Graduale, Tractus, vel Allelúia cum Versu, aut Sequentia, prout Tempus aut qualitas Missæ postulat. Orémus. Deus, a quo et Iudas reatus sui poenam, et confessiónis suæ latro praemium sumpsit, concéde nobis tuæ propitiatiónis efféctum: ut, sicut in passióne sua Iesus Christus, Dóminus noster, diversa utrísque íntulit stipéndia meritórum; ita nobis, abláto vetustátis erróre, resurrectiónis suæ grátiam largiátur: Qui tecum vivit et regnat in unitate Spiritus Sancti Deus per omnia saecula saeculorum. R. Amen. |
|
Lectio Léctio Epístolæ beáti Pauli Apóstoli ad Corínthios. 1 Cor 11:20-32. Fratres: Conveniéntibus vobis m unum, iam non est Domínicam coenam manducáre. Unusquísque enim suam cenam præsúmit ad manducándum. Et alius quidem ésurit: álius autem ébrius est. Numquid domos non habétis ad manducándum et bibéndum? aut ecclésiam Dei contémnitis, et confúnditis eos, qui non habent? Quid dicam vobis? Laudo vos? In hoc non laudo. Ego enim accépi a Dómino quod et trádidi vobis, quóniam Dóminus Iesus, in qua nocte tradebátur, accépit panem, et grátias agens fregit, et dixit: Accípite, et manducáte: hoc est corpus meum, quod pro vobis tradétur: hoc fácite in meam commemoratiónem. Simíliter et cálicem, postquam coenávit, dicens: Hic calix novum Testaméntum est in meo sánguine: hoc fácite, quotiescúmque bibétis, in meam commemoratiónem. Quotiescúmque enim manducábitis panem hunc et cálicem bibétis: mortem Dómini annuntiábitis, donec véniat. Itaque quicúmque manducáverit panem hunc vel bíberit cálicem Dómini indígne, reus erit córporis et sánguinis Dómini. Probet autem seípsum homo: et sic de pane illo edat et de cálice bibat. Qui enim mandúcat et bibit indígne, iudícium sibi mandúcat et bibit: non diiúdicans corpus Dómini. Ideo inter vos multi infirmi et imbecílles, et dórmiunt multi. Quod si nosmetípsos diiudicarémus, non útique iudicarémur. Dum iudicámur autem, a Dómino corrípimur,ut non cum hoc mundo damnémur. R. Deo gratias. |
|
Graduale Phil 2:8-9 Christus factus est pro nobis oboediens usque ad mortem, mortem autem crucis V. Propter quod et Deus exaltávit illum: et dedit illi nomen, quod est super omne nomen. |
|
Evangelium His finitis, si est Missa sollemnis, Diaconus deponit librum Evangeliorum super medium Altaris, et Celebrans benedicit incensum, ut supra: deinde Diaconus genuflexus ante Altare, manibus iunctis, dicit: Munda cor meum ac labia mea, omnípotens Deus, qui labia Isaíæ Prophétæ cálculo mundásti igníto: ita me tua grata miseratióne dignáre mundáre, ut sanctum Evangélium tuum digne váleam nuntiáre. Per Christum, Dóminum nostrum. Amen. Postea accipit librum de Altari, et rursus genuflexus petit benedictionem a Sacerdote, dicens: D. Iube, domne, benedicere. Sacerdos respondet: S. Dóminus sit in corde tuo et in lábiis tuis: ut digne et cpmpeténter annúnties Evangélium suum: In nómine Patris, et Fílii, ☩ et Spíritus Sancti. Amen. Et, accepta benedictione, osculatur manum Celebrantis: et cum aliis Ministris, incenso et luminaribus accedens ad locum Evangelii, stans iunctis manibus, dicit: V. Dóminus vobíscum. R. Et cum spíritu tuo. Et pronuntians: Sequéntia sancti Evangélii secúndum N., sive Inítium, pollice dexteræ manus signat librum in principio Evangelii, quod est lecturus, deinde seipsum in fronte, ore et pectore: et dum Ministri respondent Glória tibi, Dómine, incensat ter librum, postea prosequitur Evangelium iunctis manibus. Quo finito, Subdiaconus defert librum Sacerdoti, qui osculatur Evangelium, dicens: Sequéntia ✠ sancti Evangélii secúndum Ioánnem. R. Gloria tibi, Domine! Ioann 13:1-15 Ante diem festum Paschae, sciens Iesus, quia venit hora eius, ut tránseat ex hoc mundo ad Patrem: cum dilexísset suos, qui erant in mundo, in finem diléxit eos. Et cena facta, cum diábolus iam misísset in cor, ut tráderet eum Iudas Simónis Iscariótæ: sciens, quia ómnia dedit ei Pater in manus, et quia a Deo exivit, et ad Deum vadit: surgit a cena et ponit vestiménta sua: et cum accepísset línteum, præcínxit se. Deinde mittit aquam in pelvim, et coepit laváre pedes discipulórum, et extérgere línteo, quo erat præcínctus. Venit ergo ad Simónem Petrum. Et dicit ei Petrus: Dómine, tu mihi lavas pedes? Respóndit Iesus et dixit ei: Quod ego fácio, tu nescis modo, scies autem póstea. Dicit ei Petrus: Non lavábis mihi pedes in ætérnum. Respóndit ei Iesus: Si non lávero te, non habébis partem mecum. Dicit ei Simon Petrus: Dómine, non tantum pedes meos, sed et manus et caput. Dicit ei Iesus: Qui lotus est, non índiget nisi ut pedes lavet, sed est mundus totus. Et vos mundi estis, sed non omnes. Sciébat enim, quisnam esset, qui tráderet eum: proptérea dixit: Non estis mundi omnes. Postquam ergo lavit pedes eórum et accépit vestiménta sua: cum recubuísset íterum, dixit eis: Scitis, quid fécerim vobis? Vos vocátis me Magíster et Dómine: et bene dícitis: sum étenim. Si ergo ego lavi pedes vestros, Dóminus et Magíster: et vos debétis alter altérius laváre pedes. Exémplum enim dedi vobis, ut, quemádmodum ego feci vobis, ita et vos faciátis. R. Laus tibi, Christe! S. Per Evangelica dicta, deleantur nostra delicta. De lotione pedum Post homiliam proceditur, ubi ratio pastoralis id suadeat, ad lotionem pedum. In medio presbyterii, vel in ipsa aula ecclesiæ, parata sint sedilia hinc inde pro duodecim viris, quorum lavabuntur pedes; cetera quae occurrunt, tempore opportuno, in mensula parentur. Interim diaconus et subdiaconus, seu duo maiores ex ministrantibus, inducunt duodecim viros selectos, binos et binos, ad locum paratum, dum schola vel ipse clerus assistens incipit, cantando vel recitando, antiphonas, psalmos et versus infrascriptos. Duodecim autem viri selecti, facta reverentia altari ac celebranti, in presbyterio sedenti, disponuntur per sedilia; tunc ministri sacri, seu ministrantes, adibunt celebrantem. Omnes deponunt manipulum, celebrans vero etiam planetam. Lotione pedum ad finem vergente, incipitur antiphona 8a cum suis versibus, ceteris, si opus sit, omissis. Antiphona 1 Ioann 13:34. Ant. Mandátum novum do vobis: ut diligátis ínvicem, sicut diléxi vos, dicit Dóminus. Ps 118:1. Beáti immaculáti in via: qui ámbulant in lege Dómini. Et repetitur immediate antiphona «Mandatum novum». Ant. Mandátum novum do vobis: ut diligátis ínvicem, sicut diléxi vos, dicit Dóminus. Et sic aliæ antiphonæ, quæ habent psalmos vel versus, repetuntur. Et de quolibet psalmo dicitur tantum primus versus. Antiphona 2 Ioann 13:4, 5 et 15. Ant. Postquam surréxit Dóminus a cœna, misit aquam in pelvim, et cœpit laváre pedes discipulórum suórum: hoc exémplum réliquit eis. Ps 47:2. Magnus Dóminus, et laudábilis nimis: in civitáte Dei nostri, in monte sancto eius. Ant. Postquam surréxit Dóminus a cœna, misit aquam in pelvim, et cœpit laváre pedes discipulórum suórum: hoc exémplum réliquit eis. Antiphona 3 Ioann 13:12, 13 et 15. Ant. Dóminus Iesus, postquam cenávit cum discípulis suis, lavit pedes eórum, et ait illis: «Scitis, quid fécerim vobis ego, Dóminus et Magíster? Exémplum dedi vobis, ut et vos ita faciátis». Ps 84:2. Benedixísti, Dómine, terram tuam: avertísti captivitátem Iacob. Ant. Dóminus Iesus, postquam cenávit cum discípulis suis, lavit pedes eórum, et ait illis: «Scitis, quid fécerim vobis ego, Dóminus et Magíster? Exémplum dedi vobis, ut et vos ita faciátis». Antiphona 4 Ioann 13:6-7 et 8. Ant. «Dómine, tu mihi lavas pedes?» Respóndit Iesus et dixit ei: «Si non lávero tibi pedes, non habébis partem mecum». V. Venit ergo ad Simónem Petrum, et dixit ei Petrus. Ant. «Dómine, tu mihi lavas pedes?» Respóndit Iesus et dixit ei: «Si non lávero tibi pedes, non habébis partem mecum». V. «Quod ego fácio, tu nescis modo: scies autem póstea». Ant. «Dómine, tu mihi lavas pedes?» Respóndit Iesus et dixit ei: «Si non lávero tibi pedes, non habébis partem mecum». Antiphona 5 Ioann 13:14. Ant. «Si ego, Dóminus et Magíster vester, lavi vobis pedes: quanto magis debétis alter altérius laváre pedes?» Ps 48:2 Audíte hæc, omnes gentes: áuribus percípite, qui habitátis orbem. Ant. «Si ego, Dóminus et Magíster vester, lavi vobis pedes: quanto magis debétis alter altérius laváre pedes?» Antiphona 6 Ioann 13:35. Ant. «In hoc cognóscent omnes, quia discípuli mei estis, si dilectiónem habuéritis ad ínvicem». V. Dixit Iesus discípulis suis. Ant. «In hoc cognóscent omnes, quia discípuli mei estis, si dilectiónem habuéritis ad ínvicem». Antiphona 7 1 Cor 13:13. Ant. Máneant in vobis fides, spes, cáritas, tria hæc: maior autem horum est cáritas. V. Nunc autem manent fides, spes, cáritas, tria hæc: maior horum est cáritas. Ant. Máneant in vobis fides, spes, cáritas, tria hæc: maior autem horum est cáritas. Antiphona 8 Sequens antiphona cum suis versibus numquam omittitur; incipitur autem, omissis, si opus sit, praecedentibus, lotione pedum ad finem vergente. Ubi cáritas et amor, Deus ibi est. V. Congregávit nos in unum Christi amor. V. Exsultémus et in ipso iucundémur. V. Timeámus et amémus Deum vivum. V. Et ex corde diligámus nos sincéro. Ubi cáritas et amor, Deus ibi est. V. Simul ergo cum in unum congregámur: V. Ne nos mente dividámur, caveámus. V. Cessent iúrgia malígna, cessent lites. V. Et in médio nostri sit Christus Deus. Ubi cáritas et amor, Deus ibi est. V. Simul quoque cum Beátis videámus V. Gloriánter vultum tuum, Christe Deus: V. Gáudium, quod est imménsum atque probum, V. Sǽcula per infiníta sæculórum. Amen. Interim celebrans procedit ad lotionem pedum, hoc modo: præcingit se linteo, et per ordinem dispositis iis, qui lavandi sunt, acolythis pelvim et aquam ministrantibus, subdiacono singulorum pedem dextrum tenente, genuflectens singulis, illorum pedem lavat et extergit, diacono præbente linteum ad abstergendum. Officia, quae in ritu solemni a diacono et subdiacono adimplentur, a ministrantibus peraguntur. Post lotionem celebrans lavat et abstergit manus, nihil dicens. Deinde omnes resumunt manipulum, celebrans vero etiam planetam, et redeunt ante medium altaris, ubi celebrans, versus populum, dicit: Pater noster, qui es in caelis, Sanctificetur nomen tuum. Adveniat regnum tuum. Fiat voluntas tua, sicut in coelo et in terra. Panem nostrum quotidianum da nobis hodie. Et dimitte nobis debita nostra, sicut et nos dimittimus debitoribus nostris. Et ne nos inducas in tentationem: Sed libera nos a malo. Amen. V. Tu mandásti mandáta tua, Dómine. R. Custodíri nimis. V. Tu lavásti pedes discipulórum tuórum. R. Opera mánuum tuárum ne despícias. V. Dómine, exáudi oratiónem meam. R. Et clamor meus ad te véniat. V. Dóminus vobíscum. R. Et cum spíritu tuo. Orémus. Adésto, Dómine, quǽsumus, offício servitútis nostræ: et quia tu discípulis tuis pedes laváre dignátus es, ne despícias ópera mánuum tuárum, quæ nobis retinénda mandásti: ut, sicut hic nobis, et a nobis exterióra abluúntur inquinaménta; sic a te ómnium nostrum interióra lavéntur peccáta. Quod ipse præstáre dignéris, qui vivis et regnas Deus: per ómnia sǽcula sæculórum. R. Amen. Oratione completa, duodecim viri, facta reverentia altari et celebranti, reducuntur ad loca sua, si sint clerici in presbyterium, si sint laici in peculiarem locum ad hoc designatum. Ubi vero contingat lotionem pedum extra Missarum solemnia peragi, observetur ordo supra descriptus, præmisso, cum solitis cæremoniis, cantu Evangelii Missæ Ante diem festum Paschæ, ut supra. Post pedum lotionem, seu, ubi hæc locum non habuerit, post homiliam, proceditur in celebratione Missæ, more solito. Deinde Sacerdos incensatur a Diacono. |
|
Credo omit. |
|
Offertorium Deinde osculatur Altare, et versus ad populum, dicit: V. Dóminus vobíscum. R. Et cum spíritu tuo. Postea dicit: Orémus, et Offertorium. Orémus Ps 117:16 et 17. Déxtera Dómini fecit virtútem, déxtera Dómini exaltávit me: non móriar, sed vivam, et narrábo ópera Dómini. |
|
Quo dicto, si est Missa sollemnis, Diaconus porrigit Celebranti Patenam cum Hostia: si privata, Sacerdos ipse accipit Patenam cum Hostia, quam offerens, dicit: Suscipe, sancte Pater, omnipotens ætérne Deus, hanc immaculátam hóstiam, quam ego indígnus fámulus tuus óffero tibi Deo meo vivo et vero, pro innumerabílibus peccátis, et offensiónibus, et neglegéntiis meis, et pro ómnibus circumstántibus, sed et pro ómnibus fidélibus christiánis vivis atque defúnctis: ut mihi, et illis profíciat ad salútem in vitam ætérnam. Amen. |
|
Deinde faciens crucem cum eadem Patena, deponit Hostiam super Corporale. Diaconus ministrat vinum, Subdiaconus aquam in Calice: vel si privata est Missa, utrumque infundit Sacerdos, et aquam miscendam in Calice benedicit signo crucis, dicens: Deus, qui humánæ substántiæ dignitátem mirabíliter condidísti, et mirabílius reformásti: da nobis per huius aquæ et vini mystérium, eius divinitátis esse consórtes, qui humanitátis nostræ fíeri dignátus est párticeps, Iesus Christus, Fílius tuus, Dóminus noster: Qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti Deus: per ómnia saecula sæculórum. Amen. |
|
Postea accipit Calicem, et offert dicens: Offérimus tibi, Dómine, cálicem salutáris, tuam deprecántes cleméntiam: ut in conspéctu divínæ maiestátis tuæ, pro nostra et totíus mundi salute, cum odóre suavitátis ascéndat. Amen. Deinde facit signum crucis cum Calice, et illum ponit super Corporale, et Palla cooperit: tum, iunctis manibus super Altare, aliquantulum inclinatus, dicit: In spíritu humilitátis et in ánimo contríto suscipiámur a te, Dómine: et sic fiat sacrifícium nostrum in conspéctu tuo hódie, ut pláceat tibi, Dómine Deus. Erectus expandit manus, easque in altum porrectas iungens, elevátis ad coelum oculis et statim demissis, dicit: Veni, sanctificátor omnípotens ætérne Deus: Benedicit Oblata, prosequendo: et bene ☩ dic hoc sacrifícium, tuo sancto nómini præparátum. |
|
Incensatio Postea, si sollemniter celebrat, benedicit incensum, dicens: Per intercessiónem beáti Michaélis Archángeli, stantis a dextris altáris incénsi, et ómnium electórum suórum, incénsum istud dignétur Dóminus bene ☩ dícere, et in odórem suavitátis accípere. Per Christum, Dóminum nostrum. Amen. Et, accepto thuribulo a Diacono, incensat Oblata, modo in Rubricis generalibus præscripto, dicens: Incénsum istud a te benedíctum ascéndat ad te, Dómine: et descéndat super nos misericórdia tua. Deinde incensat Altare, dicens: Ps. 140, 2-4. Dirigátur, Dómine, orátio mea, sicut incénsum, in conspéctu tuo: elevátio mánuum meárum sacrifícium vespertínum. Pone, Dómine, custódiam ori meo, et óstium circumstántiæ lábiis meis: ut non declínet cor meum in verba malítiæ, ad excusándas excusatiónes in peccátis. Dum reddit thuribulum Diacono, dicit: Accéndat in nobis Dóminus ignem sui amóris, et flammam ætérnæ caritátis. Amen. Postea incensatur Sacerdos a Diacono, deinde alii per ordinem. |
|
Sacerdos lavat manus, dicens: Ps. 25, 6-12. Lavábo inter innocéntes manus meas: et circúmdabo altáre tuum. Dómine: Ut áudiam vocem laudis, et enárrem univérsa mirabília tua. Dómine, diléxi decórem domus tuæ et locum habitatiónis glóriæ tuæ. Ne perdas cum ímpiis, Deus, ánimam meam, et cum viris sánguinum vitam meam: In quorum mánibus iniquitátes sunt: déxtera eórum repléta est munéribus. Ego autem in innocéntia mea ingréssus sum: rédime me et miserére mei. Pes meus stetit in dirécto: in ecclésiis benedícam te, Dómine. |
|
Deinde, aliquantulum inclinatus in medio Altaris, iunctis manibus super eo, dicit: Súscipe, sancta Trinitas, hanc oblatiónem, quam tibi offérimus ob memóriam passiónis, resurrectiónis, et ascensiónis Iesu Christi, Dómini nostri: et in honórem beátæ Maríæ semper Vírginis, et beáti Ioannis Baptistæ, et sanctórum Apostolórum Petri et Pauli, et istórum et ómnium Sanctórum: ut illis profíciat ad honórem, nobis autem ad salútem: et illi pro nobis intercédere dignéntur in coelis, quorum memóriam ágimus in terris. Per eúndem Christum, Dóminum nostrum. Amen. |
|
Postea osculatur Altare, et versus ad populum extendens, et iungens manus, voce paululum elevata, dicit: S. Oráte, fratres: ut meum ac vestrum sacrifícium acceptábile fiat apud Deum Patrem omnipoténtem. Minister, seu circumstantes respondent: alioquin ipsemet Sacerdos: M. Suscípiat Dóminus sacrifícium de mánibus tuis vel meis ad laudem et glóriam nominis sui, ad utilitátem quoque nostram, totiúsque Ecclésiæ suæ sanctæ. Sacerdos submissa voce dicit: S. Amen. Deinde, manibus extensis, absolute sine Orémus subiungit Orationes secretas. Secreta Ipse tibi, quǽsumus, Dómine sancte, Pater omnípotens, ætérne Deus, sacrifícium nostrum reddat accéptum, qui discípulis suis in sui commemoratiónem hoc fíeri hodiérna traditióne monstrávit, Iesus Christus, Fílius tuus, Dóminus noster: Qui tecum vivit et regnat in unitate Spiritus Sancti Deus per omnia saecula saeculorum. R. Amen. |
|
Praefatio Quibus finitis, cum pervenerit ad conclusionem, clara voce dicit: Per ómnia saecula sæculórum, cum Præfatione, ut in sequentibus. Præfationem incipit ambabus manibus positis hinc inde super Altare: quas aliquantulum elevat, cum dicit: Sursum corda. Iungit eas ante pectus, et caput inclinat, cum dicit: Grátias agamus Dómino, Deo nostro. Deinde disiungit manus, et disiunctas tenet usque ad finem Præfationis: qua finita, iterum iungit eas, et inclinatus dicit: Sanctus. Et cum dicit: Benedíctus, qui venit, signum crucis sibi producit a fronte ad pectus. V. Dóminus vobíscum. R. Et cum spíritu tuo. V. Sursum corda. R. Habémus ad Dóminum. V. Grátias agámus Dómino, Deo nostro. R. Dignum et iustum est. Sanctus, Sanctus, Sanctus Dóminus, Deus Sábaoth. Pleni sunt coeli et terra glória tua. Hosánna in excélsis. Benedíctus, qui venit in nómine Dómini. Hosánna in excélsis. |
|
Canon Finita præfatione, sacerdos extendens, elevans aliquantulum et iungens manus, elevansque ad cælum oculos, et statim demittens, profunde inclinatus ante Altare, manibus super eo positis, dicit : Te igitur, clementíssime Pater, per Iesum Christum, Fílium tuum, Dóminum nostrum, súpplices rogámus, ac pétimus, osculatur Altare et, iunctis manibus ante pectus, dicit: uti accepta habeas et benedícas, Signat ter super Hostiam et Calicem simul, dicens: hæc ☩ dona, hæc ☩ múnera, hæc ☩ sancta sacrifícia illibáta, Extensis manibus prosequitur: in primis, quæ tibi offérimus pro Ecclésia tua sancta cathólica: quam pacificáre, custodíre, adunáre et régere dignéris toto orbe terrárum: una cum fámulo tuo Papa nostro Francisco et Antístite nostro nomen Episcopi et ómnibus orthodóxis, atque cathólicæ et apostólicae fídei cultóribus. |
|
Commemoratio pro vivis Meménto, Dómine, famulórum famularúmque tuarum N. et N. Iungit manus, orat aliquantulum pro quibus orare intendit: deinde manibus extensis prosequitur: et ómnium circumstántium, quorum tibi fides cógnita est et nota devótio, pro quibus tibi offérimus: vel qui tibi ófferunt hoc sacrifícium laudis, pro se suísque ómnibus: pro redemptióne animárum suárum, pro spe salútis et incolumitátis suæ: tibíque reddunt vota sua ætérno Deo, vivo et vero. |
|
Communicántes et diem sacratíssimum celebrántes, quo Dóminus noster Iesus Christus pro nobis est tráditus: sed et memóriam venerántes, in primis gloriósæ semper Vírginis Maríæ, Genetrícis eiúsdem Dei et Dómini nostri Iesu Christi: sed et beati Ioseph, eiusdem Virginis Sponsi, et beatórum Apostolórum ac Mártyrum tuórum, Petri et Pauli, Andréæ, Iacóbi, Ioánnis, Thomæ, Iacóbi, Philíppi, Bartholomaei, Matthaei, Simónis et Thaddaei: Lini, Cleti, Cleméntis, Xysti, Cornélii, Cypriáni, Lauréntii, Chrysógoni, Ioánnis et Pauli, Cosmæ et Damiáni: et ómnium Sanctórum tuórum; quorum méritis precibúsque concédas, ut in ómnibus protectiónis tuæ muniámur auxílio. Iungit manus. Per eúndem Christum, Dóminum nostrum. Amen. Tenens manus expansas super Oblata, dicit: Hanc ígitur oblatiónem servitútis nostræ, sed et cunctæ famíliæ tuæ, quam tibi offérimus ob diem, in qua Dóminus noster Iesus Christus trádidit discípulis suis Córporis et Sánguinis sui mystéria celebránda: quǽsumus, Dómine, ut placátus accípias: diésque nostros in tua pace dispónas, atque ab ætérna damnatióne nos éripi et in electórum tuórum iúbeas grege numerári. Iungit manus Per eúndem Christum, Dóminum nostrum. Amen. Quam oblatiónem tu, Deus, in ómnibus, quǽsumus, Signat ter super Oblata, bene ☩ díctam, adscríp ☩ tam, ra ☩ tam, rationábilem acceptabilémque fácere dignéris: Signat semel super Hóstiam, ut nobis Cor ☩ pus, et semel super Cálicem, et San ☩ guis fiat dilectíssimi Fílii tui, Iungit manus, Dómini nostri Iesu Christi. Qui prídie, quam pro nostra omniúmque salúte paterétur, hoc est hódie, Accipit Hostiam, accépit panem in sanctas ac venerábiles manus suas, Elevat oculos ad coelum, et elevátis óculis in coelum ad te Deum, Patrem suum omnipoténtem, Caput inclinat, tibi grátias agens, Signat super Hostiam, bene ☩ dixit, fregit, dedítque discípulis suis, dicens: Accípite, et manducáte ex hoc omnes. HOC EST ENIM CORPUS MEUM. Quibus verbis prolatis, statim Hostiam consecratam genuflexus adorat: surgit, ostendit populo, reponit super Corporale, et genuflexus iterum adorat: nec amplius pollices et indices disiungit, nisi quando Hostia tractanda est, usque ad ablutionem digitorum. |
|
Tunc, detecto Calice, dicit: Símili modo postquam coenátum est, Ambabus manibus accipit Calicem, accípiens et hunc præclárum Cálicem in sanctas ac venerábiles manus suas: item Caput inclinat, item tibi grátias agens, Sinistra tenens Calicem, dextera signat super eum, bene ☩ dixit, dedítque discípulis suis, dicens: Accípite, et bíbite ex eo omnes. |
|
Profert verba consecrationis super Calicem, attente, continuate, et secrete, tenens illum parum elevatum. HIC EST ENIM CALIX SANGUINIS MEI, NOVI ET AETERNI TESTAMENTI: MYSTERIUM FIDEI: QUI PRO VOBIS ET PRO MULTIS EFFUNDETUR IN REMISSIONEM PECCATORUM. Quibus verbis prolatis, deponit Calicem super Corporale, et dicens secrete: Hæc quotiescúmque fecéritis, in mei memóriam faciétis. Genuflexus adorat: surgit, ostendit populo, deponit, cooperit, et genuflexus iterum adorat. |
|
Deinde disiunctis manibus dicit: Unde et mémores, Dómine, nos servi tui, sed et plebs tua sancta, eiusdem Christi Fílii tui, Dómini nostri, tam beátæ passiónis, nec non et ab ínferis resurrectiónis, sed et in coelos gloriósæ ascensiónis: offérimus præcláræ maiestáti tuæ de tuis donis ac datis, Iungit manus, et signat ter super Hostiam, et Calicem simul, dicens: hóstiam ☩ puram, hóstiam ☩ sanctam, hóstiam ☩ immaculátam, Signat semel super Hostiam, dicens: Panem ☩ sanctum vitæ ætérnæ, et semel super Calicem, dicens: et Calicem ☩ salútis perpétuæ. |
|
Extensis manibus prosequitur: Supra quæ propítio ac seréno vultu respícere dignéris: et accépta habére, sicúti accépta habére dignátus es múnera púeri tui iusti Abel, et sacrifícium Patriárchæ nostri Abrahæ: et quod tibi óbtulit summus sacérdos tuus Melchísedech, sanctum sacrifícium, immaculátam hóstiam. |
|
Profunde inclinatus, iunctis manibus et super Altare positis, dicit: Súpplices te rogámus, omnípotens Deus: iube hæc perférri per manus sancti Angeli tui in sublíme altáre tuum, in conspéctu divínæ maiestátis tuæ: ut, quotquot Osculatur Altare, ex hac altáris participatióne sacrosánctum Fílii tui Iungit manus, et signat semel super Hostiam, et semel super Calicem, Cor ☩ pus, et Sán ☩ guinem sumpsérimus, Seipsum signat, dicens: omni benedictióne coelésti et grátia repleámur. Iungit manus. Per eúndem Christum, Dóminum nostrum. Amen. |
|
Commemoratio pro defunctis Meménto étiam, Dómine, famulórum famularúmque tuárum N. et N., qui nos præcessérunt cum signo fídei, et dórmiunt in somno pacis. Iungit manus, orat aliquántulum pro iis defunctis, pro quibus orare intendit, deinde extensis manibus prosequitur: Ipsis, Dómine, et ómnibus in Christo quiescéntibus locum refrigérii, lucis pacis ut indúlgeas, deprecámur. Iungit manus, et caput inclinat, dicens: Per eúndem Christum, Dóminum nostrum. Amen. |
|
Manu dextera percutit sibi pectus, elata aliquantulum voce dicens: Nobis quoque peccatóribus Extensis manibus ut prius, secrete prosequitur: fámulis tuis, de multitúdine miseratiónum tuárum sperántibus, partem áliquam et societátem donáre dignéris, cum tuis sanctis Apóstolis et Martýribus: cum Ioánne, Stéphano, Matthía, Bárnaba, Ignátio, Alexándro, Marcellíno, Petro, Felicitáte, Perpétua, Agatha, Lúcia, Agnéte, Cæcília, Anastásia, et ómnibus Sanctis tuis: intra quorum nos consórtium, non æstimátor mériti, sed véniæ, quaesumus, largítor admítte. Iungit manus. Per Christum, Dóminum nostrum. |
|
Per quem hæc ómnia, Dómine, semper bona creas, Signat ter super Hostiam, et Calicem simul, dicens: sancti ☩ ficas, viví ☩ ficas, bene ☩ dícis et præstas nobis. Discooperit Calicem, genuflectit, accipit Hostiam inter pollicem et indicem manus dexteræ: et tenens sinistra Calicem, cum Hostia signat ter a labio ad labium Calicis, dicens: Per ip ☩ sum, et cum ip ☩ so, et in ip ☩ so, Cum ipsa Hostia signat bis inter se et Calicem, dicens: est tibi Deo Patri ☩ omnipotenti, in unitáte Spíritus ☩ Sancti, Elevans parum Calicem cum Hostia, dicit: omnis honor, et glória. ponit Hostiam, Calicem Palla cooperit, genuflectit, surgit, et dicit intellegibili voce vel cantat: Per omnia saecula saecolorum. R. Amen. |
|
Preparatio Communionis Iungit manus. Orémus: Præcéptis salutáribus móniti, et divína institutione formati audemus dicere: Extendit manus. Pater noster, qui es in caelis, Sanctificetur nomen tuum. Adveniat regnum tuum. Fiat voluntas tua, sicut in coelo et in terra. Panem nostrum quotidianum da nobis hodie. Et dimitte nobis debita nostra, sicut et nos dimittimus debitoribus nostris. Et ne nos inducas in tentationem: R. Sed libera nos a malo. S. Sacerdos secrete dicit : Amen. |
|
Deinde manu dextera accipit inter indicem et medium digitos Patenam, quam tenens super Altare erectam, dicit secrete: Líbera nos, quaesumus, Dómine, ab ómnibus malis, prætéritis, præséntibus et futúris: et intercedénte beáta et gloriósa semper Vírgine Dei Genetríce María, cum beátis Apóstolis tuis Petro et Paulo, atque Andréa, et ómnibus Sanctis, Signat se cum Patena a fronte ad pectus, da propítius pacem in diébus nostris: Patenam osculatur, ut, ope misericórdiæ tuæ adiúti, et a peccáto simus semper líberi et ab omni perturbatióne secúri. Submittit Patenam Hostiæ, discooperit Calicem, genuflectit, surgit, accipit Hostiam, et eam super Calicem tenens utraque manu, frangit per medium, dicens: Per eúndem Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum. Et mediam partem, quam in dextera manu tenet, ponit super Patenam. Deinde ex parte, quæ in sinistra remanserat, frangit particulam, dicens: Qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti Deus. Aliam mediam partem, quam in sinistra manu habet, adiungit mediæ super Patenam positæ, et particulam parvam dextera retinens super Calicem, quem sinistra per nodum infra cuppam tenet, dicit intellegibili voce vel cantat: V. Per omnia saecula saeculorum. R. Amen. Cum ipsa particula signat ter super Calicem, dicens: Pax Domini sit semper vobiscum. R. Et cum spiritu tuo. |
|
Particulam ipsam immittit in Calicem, dicens secrete: Haec commíxtio, et consecrátio Córporis et Sánguinis Dómini nostri Iesu Christi, fiat accipiéntibus nobis in vitam ætérnam. Amen. Cooperit Calicem, genuflectit, surgit, et inclinatus Sacramento, iunctis manibus, et ter pectus percutiens, intellegibili voce dicit: |
|
Agnus Dei, qui tollis peccáta mundi: miserére nobis. Agnus Dei, qui tollis peccáta mundi: miserére nobis. Agnus Dei, qui tollis peccáta mundi: miserére nobis. |
| Deinde, iunctis manibus super Altare, inclinatus dicit secrete sequentes Orationes: |
| Dómine Iesu Christe, Fili Dei vivi, qui ex voluntáte Patris, cooperánte Spíritu Sancto, per mortem tuam mundum vivificásti: líbera me per hoc sacrosánctum Corpus et Sánguinem tuum ab ómnibus iniquitátibus meis, et univérsis malis: et fac me tuis semper inhærére mandátis, et a te numquam separári permíttas: Qui cum eódem Deo Patre et Spíritu Sancto vivis et regnas Deus in saecula sæculórum. Amen. |
| Percéptio Córporis tui, Dómine Iesu Christe, quod ego indígnus súmere præsúmo, non mihi provéniat in iudícium et condemnatiónem: sed pro tua pietáte prosit mihi ad tutaméntum mentis et córporis, et ad medélam percipiéndam: Qui vivis et regnas cum Deo Patre in unitáte Spíritus Sancti Deus, per ómnia saecula sæculórum. Amen. |
|
Genuflectit, surgit, et dicit: Panem coeléstem accipiam, et nomen Dómini invocábo. Deinde parum inclinatus, accipit ambas partes Hostiæ inter pollicem et indicem sinistræ manus, et Patenam inter eundem indicem et medium supponit, et dextera tribus vicibus percutiens pectus, elata aliquantulum voce, ter dicit devote et humiliter: V. Dómine, non sum dignus, Et secrete prosequitur: ut intres sub tectum meum: sed tantum dic verbo, et sanábitur ánima mea V. Dómine, non sum dignus, Et secrete prosequitur: ut intres sub tectum meum: sed tantum dic verbo, et sanábitur ánima mea. V. Dómine, non sum dignus, Et secrete prosequitur: ut intres sub tectum meum: sed tantum dic verbo, et sanábitur ánima mea. |
|
Postea dextera se signans cum Hostia super Patenam, dicit: Corpus Dómini nostri Iesu Christi custódiat ánimam meam in vitam ætérnam. Amen. Et se inclinans, reverenter sumit ambas partes Hostiæ: quibus sumptis, deponit Patenam super Corporale, et erigens se iungit manus, et quiescit aliquantulum in meditatione Sanctissimi Sacramenti. |
|
Deinde discooperit Calicem, genuflectit, colligit fragmenta, si quæ sint, extergit Patenam super Calicem, interim dicens: Quid retríbuam Dómino pro ómnibus, quæ retríbuit mihi? Cálicem salutáris accípiam, et nomen Dómini invocábo. Laudans invocábo Dóminum, et ab inimícis meis salvus ero. Accipit Calicem manu dextera, et eo se signans, dicit: Sanguis Dómini nostri Iesu Christi custódiat ánimam meam in vitam ætérnam. Amen. Et sinistra supponens Patenam Calici, reverenter sumit totum Sanguinem cum particula. Quo sumpto, si qui sunt communicandi, eos communicet, antequam se purificet |
|
Communio Anima Christi, sanctifica me. Corpus Christi, salva me. Sanguis Christi, inebria me. Aqua lateris Christi, lava me. Passio Christi, conforta me. O bone Iesu, exaudi me. Intra tua vulnera absconde me. Ne permittas me separari a te. Ab hoste maligno defende me. In hora mortis meae voca me. Et iube me venire ad te, Ut cum Sanctis tuis laudem te. In saecula saeculorum. Amen. |
|
Postea dicit: Quod ore súmpsimus, Dómine, pura mente capiámus: et de munere temporáli fiat nobis remédium sempitérnum. Interim porrigit Calicem ministro, qui infundit in eo parum vini, quo se purificat: deinde prosequitur: Corpus tuum, Dómine, quod sumpsi, et Sanguis, quem potávi, adhaereat viscéribus meis: et præsta; ut in me non remáneat scélerum mácula, quem pura et sancta refecérunt sacraménta: Qui vivis et regnas in saecula sæculórum. Amen. Abluit et extergit digitos, ac sumit ablutionem: extergit os et Calicem, quem, plicato Corporali, operit et collocat in Altari ut prius: deinde prosequitur Missam. |
|
Communio Ioann 13:12, 13 et 15. Dóminus Iesus, postquam coenávit cum discípulis suis, lavit pedes eórum, et ait illis: Scitis, quid fécerim vobis ego, Dóminus et Magíster? Exemplum dedi vobis, ut et vos ita faciátis. |
|
Postcommunio Dicta antiphona ad Communionem, osculatur altare, et versus ad populum dicit : S. Dóminus vobíscum. R. Et cum spíritu tuo. Deinde, reversus ad altare, dicit : Orémus. Refécti vitálibus aliméntis, quǽsumus, Dómine, Deus noster: ut, quod témpore nostræ mortalitátis exséquimur, immortalitátis tuæ múnere consequámur. Per Dominum nostrum Iesum Christum, Filium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitate Spiritus Sancti Deus, per omnia saecula saeculorum. R. Amen. |
|
Conclusio Dicto, post ultimam Orationem, S. Dóminus vobíscum. M. Et cum spíritu tuo, dicit pro Missæ qualitate, vel Ite, Missa est, vel Benedicámus Dómino. Deo grátias. |
|
V. Benedicamus Domino. R. Deo gratias. |
|
Tunc celebrans inclinat se ante medium altaris, et manibus iunctis super illud, dicit secrete: Pláceat tibi, sancta Trínitas, obséquium servitútis meæ: et præsta; ut sacrifícium, quod óculis tuæ maiestátis indígnus óbtuli, tibi sit acceptábile, mihíque et ómnibus, pro quibus illud óbtuli, sit, te miseránte, propitiábile. Per Christum, Dóminum nostrum. Amen. |
|
Pange Lingua Missa expleta, statim proceditur ad solemnem translationem et repositionem Sacramenti, quod ad Communionem sequenti die faciendam in pyxide asservatur. Pro solemni Sacramenti repositione paretur locus aptus in aliquo sacello vel altari ecclesiæ, ac decenter, quoad fieri potest, ornetur velis et luminaribus; atque, servatis Sacræ Rituum Congregationis decretis de vitandis vel tollendis abusibus in hoc loco parando, plane commendatur severitas quæ liturgiæ horum dierum convenit. In translatione et repositione vero Sacramenti proceditur hoc modo: Accenduntur intorticia, et fit processio more solito. Si haberi potest, alius subdiaconus paratus ferat crucem; secus unus ex clericis vel ministrantibus. Celebrans, stans ante altare, imponit incensum in duobus thuribulis, absque benedictione. Deinde, in medio genuflexus, ter incensat Sacramentum. Tunc assumit velum humerale albi coloris, et ascendens altare in medio, facta genuflexione, stans, accipit pyxidem, quam diaconus ei porrigit, et extremitatibus veli cooperit. Deinde, de altari descendens, procedit sub baldachino, duobus acolythis, vel ministrantibus, Sacramentum continue incensantibus, usque ad locum paratum. Ministri sacri, vel ministrantes, comitantur celebrantem, a dextris et a sinistris procedentes. Dum fit processio, cantatur hymnus Pange, lingua, gloriosi Corporis mysterium, usque ad verba Tantum ergo; si vero opus sit, idem hymnus repetitur. Pange língua, gloriósi Córporis mystérium, Sanguinísque pretiósi, Quem in mundi prétium Fructus ventris generósi Rex effúdit géntium. Nobis datus, nobis natus Ex intácta Vírgine, Et in mundo conversátus, Sparso verbi sémine. Sui moras incolátus. Miro clausit órdine. In suprémæ nocte cœnae Recúmbens cum frátribus, Observáta lege plene Cibis in legálibus, Cibum turbæ duodénæ Se dat suis mánibus. Verbum caro, panem verum Verbo carnem éfficit; Fitque sanguis Christi merum: Et si sensus déficit, Ad firmándum cor sincérum Sola fides súfficit. Cum autem ventum fuerit ad locum paratum, celebrans, adiuvante, si opus sit, diacono, deponit pyxidem super altare, genuflectit, et incensat, thure iterum imposito interim canitur Tantum ergo. Tantum ergo Sacraméntum Venerémur cérnui: Et antíquum documéntum Novo cedat ritui: Præstet fides supplémentum Sénsuum deféctui. Genitóri, Genitóque Laus et iubilátio: Salus, honor, virtus quoque Sit et benedíctio Procedénti ab utróque Compar sit laudátio. Amen. Deinde diaconus, vel ipse celebrans, reponit pyxidem in tabernaculo seu capsa. Postea, omnes, genibus flexis, per aliquod temporis spatium in silentio Sacramentum adorant. Signo dato, celebrans et ministri sacri, et ministrantes, surgunt, iterum, genibus flexis, adorant, et revertuntur in sacristiam, ubi celebrans et ministri sacri deponunt paramenta albi coloris; deinde celebrans et diaconus assumunt stolam violaceam. Si autem plures pyxides transferendæ sint, idem celebrans (vel, si habeantur, alius sacerdos, aut diaconus, indutus superpelliceo stola alba et velo humerali eiusdem coloris) eas transferat ad locum destinatum, antequam incipiat altarium denudationem, forma quidem simplici, scilicet comitantibus duobus acolythis, vel ministrantibus, cum cereis accensis, alioque umbellam portante. |
|
Denudatione altaris Deinde celebrans et ministri, seu ministrantes, exeunt ante altare maius; facta eidem reverentia, stantes, incipiunt denudationem altarium, hoc modo: Celebrans dicit clara voce sequentem antiphonam: Antiphona Ps 21:19 Ant. Divisérunt sibi vestiménta mea: et super vestem meam misérunt sortem. 21:2 Deus, Deus meus, réspice in me: quare me dereliquísti? * longe a salúte mea verba delictórum meórum. 21:3 Deus meus, clamábo per diem, et non exáudies: * et nocte, et non ad insipiéntiam mihi. 21:4 Tu autem in sancto hábitas, * laus Israël. 21:5 In te speravérunt patres nostri: * speravérunt, et liberásti eos. 21:6 Ad te clamavérunt, et salvi facti sunt: * in te speravérunt, et non sunt confúsi. 21:7 Ego autem sum vermis, et non homo: * oppróbrium hóminum, et abiéctio plebis. 21:8 Omnes vidéntes me, derisérunt me: * locúti sunt lábiis, et movérunt caput. 21:9 Sperávit in Dómino, erípiat eum: * salvum fáciat eum, quóniam vult eum. 21:10 Quóniam tu es, qui extraxísti me de ventre: * spes mea ab ubéribus matris meæ. In te proiéctus sum ex útero: 21:11 De ventre matris meæ Deus meus es tu, * ne discésseris a me: 21:12 Quóniam tribulátio próxima est: * quóniam non est qui ádiuvet. 21:13 Circumdedérunt me vítuli multi: * tauri pingues obsedérunt me. 21:14 Aperuérunt super me os suum, * sicut leo rápiens et rúgiens. 21:15 Sicut aqua effúsus sum: * et dispérsa sunt ómnia ossa mea. 21:15 Factum est cor meum tamquam cera liquéscens * in médio ventris mei. 21:16 Aruit tamquam testa virtus mea, et lingua mea adhæsit fáucibus meis: * et in púlverem mortis deduxísti me. 21:17 Quóniam circumdedérunt me canes multi: * concílium malignántium obsédit me. 21:18 Fodérunt manus meas et pedes meos: * dinumeravérunt ómnia ossa mea. 21:19 Ipsi vero consideravérunt et inspexérunt me: * divisérunt sibi vestiménta mea, et super vestem meam misérunt sortem. 21:20 Tu autem, Dómine, ne elongáveris auxílium tuum a me: * ad defensiónem meam cónspice. 21:21 Erue a frámea, Deus, ánimam meam: * et de manu canis únicam meam: 21:22 Salva me ex ore leónis: * et a córnibus unicórnium humilitátem meam. 21:23 Narrábo nomen tuum frátribus meis: * in médio ecclésiæ laudábo te. 21:24 Qui timétis Dóminum, laudáte eum: * univérsum semen Iacob, glorificáte eum. 21:25 Tímeat eum omne semen Israël: * quóniam non sprevit, neque despéxit deprecatiónem páuperis: 21:25 Nec avértit fáciem suam a me: * et cum clamárem ad eum, exaudívit me. 21:26 Apud te laus mea in ecclésia magna: * vota mea reddam in conspéctu timéntium eum. 21:27 Edent páuperes, et saturabúntur: et laudábunt Dóminum qui requírunt eum: * vivent corda eórum in sǽculum sǽculi. 21:28 Reminiscéntur et converténtur ad Dóminum * univérsi fines terræ: 21:28 Et adorábunt in conspéctu eius * univérsæ famíliæ géntium. 21:29 Quóniam Dómini est regnum: * et ipse dominábitur géntium. 21:30 Manducavérunt et adoravérunt omnes pingues terræ: * in conspéctu eius cadent omnes qui descéndunt in terram. 21:31 Et ánima mea illi vivet: * et semen meum sérviet ipsi. 21:32 Annuntiábitur Dómino generátio ventúra: * et annuntiábunt cœli iustítiam eius pópulo qui nascétur, quem fecit Dóminus. Ant. Divisérunt sibi vestiménta mea: et super vestem meam misérunt sortem. Clerici, si adsunt, prosequuntur recitationem huius psalmi, usque dum altarium denudatio peracta sit; alioquin celebrans dicat antiphonam et primum tantum versum psalmi ante denudationem altaris maioris. Celebrans vero cum ministris sacris, vel ministrantibus, denudat omnia altaria ecclesiæ, excepto illo in quo Sacramentum solemniter adoratur. Altaribus denudatis, redeunt ad altare maius, et, repetita a celebrante antiphona Dividunt, revertuntur in sacristiam. Mox in choro dicitur Completorium, candelis exstinctis et absque cantu. Ad locum autem repositionis sanctissimæ Eucharistiæ fit publica adoratio, inde ab expleta Missa in Cena Domini instituenda et protrahenda saltem usque ad mediam noctem. |
| Post Missam |
Rubrics : Sancta Missa
